Komplement

Wyobraź sobie: siedzisz na krześle. Przed Tobą (w odległości max 10 cm) siedzi Twój sześcioletni syn. I patrzy. W ciszy. Patrzy. Obserwuje Cię. Nagle słyszysz: 

- Mamo, wiesz co?

Myślę wtedy o rzeczach najgorszych. Zaraz usłyszę "ale masz zmarszczki", "źle zrobiłaś makijaż", albo "masz tu jakiegoś włoska". A wszyscy wiedzą, że sześciolatki się nie patyczkują! Jednak, zamiast tego, słyszę:

- Masz bardzo ładną twarz mamo!

Wzdycham z ulgą. Nie było tak źle!

Nagle L. dodaje:

- Mimo, że jesteś trochę stara!